De man en de vrouw kwamen bedrukt binnen. Ze zeiden niet veel, ze kwamen om hun Persoonlijke Design verteld te krijgen. Op het moment dat ik ze begon te vertellen hoe ze met emoties omgaan, ieder op hun geheel eigen manier, kwam het verdriet eruit.
Zij wilde nog wel een keer met hem mee naar een consult over hun Design, maar ze had hem te kennen gegeven niet meer verder met hem te willen in de relatie. Zij ervoer geen enkele empathie van hem in de relatie
Wat bleek, ze hadden ieder een behoorlijk verschillende manier van omgaan met emoties. Zij werd regelmatig overvallen door heftige gevoelens waar ze zich geen raad mee wist en wilde daarover met hem praten, eigenlijk alleen praten. Dat haalde haar emoties niet weg, dat duurde meestal gewoon even, maar doordat het zo heftig voor haar was, wilde ze er graag over vertellen, om het woorden te geven, dat gaf haar rust.
Hij ging er behoorlijk rationeel mee om, probeerde zijn uiterste best te doen om oplossingen aan te dragen, vond het heel erg rot voor haar. Hij ging lekker voor haar koken en hield de drukte een beetje buiten de deur om haar rust te geven. Trok zich terug om na te denken wat hij voor haar zou kunnen doen, maar kon er niet goed over praten.
Wel uitte hij zich lichamelijk, in bed wilde hij steeds met haar vrijen. Daar begreep zij dan weer helemaal niets van, want hoe kon je gaan vrijen als zij zich zo rot voelde en hij niet met haar wilde praten! Op die manier kon zij zich toch helemaal niet geven!
Waarop hij zich weer afgewezen voelde en zich niet erkend voelde in wat hij allemaal voor haar deed, hij was toch werkelijk alles aan het proberen om haar heftige emoties over te laten gaan?!
Op het moment dat ik vertelde dat het voelen van heftige emoties in haar Design een grote rol speelt en ze er helemaal niets mee hoeft te doen, anders dan ervaren, voelen en ervan leren. Dat bij hem de emoties van zichzelf helemaal niet gemakkelijk te voelen zijn, hij wel dingen wil doen, letterlijk doen, en dat daar zijn aanwezigheid vooral in zit in de relatie. Dat er geen connectie zit tussen voelen en praten bij hem, maar dat als zij in haar emotionele heftigheid zit, hij zich geen raad weet met wat hij allemaal met haar mee voelt op dat moment. Dat dat niet minder of meer is, alleen anders.
Zij keken elkaar lang en onderzoekend aan, zonder woorden gebeurde er heel veel. Na een lang gesprek over veel aanvullende dingen in hun samen zijn, maar ook over de verschillen die veel onbegrip kunnen geven, gingen ze aangeslagen weg.
2 weken later kwamen ze voor het volgende gesprek. Ze vertelden dat ze anders zijn gaan kijken naar, zowel hun eigen gedrag als dat van de ander. Dat ze er nog niet uit was, maar wel in de war was van de informatie en op dit moment nog geen beslissingen wilde nemen.
We gingen verder met het bekijken van het Design. Ik kon merken dat ze beter en echter naar elkaars ‘eigenheid’ konden luisteren. Er was duidelijk iets gebeurt.
